dinsdag 12 mei 2009

Vliegtuig

.
Sinds twee dagen ben ik een visser. Gisteren heb ik de stoute vissersschoenen aangetrokken en heb bij de toko een vislijn met wat haakjes gekocht. Lood heb ik niet nodig, want ik gebruik wel een spijker, waarvan ik er nog een paar duizend over heb na de bouw. Bovendien is het milieuvriendelijker en voorkom je dat de vissen een loodvergiftiging opdoen. Ze gebruiken hier geen hengel, maar werpen een haakje met wat lood (in mijn beval dus een spijker of een moer) met een stuk kip eraan in het zee (tja, je kan het ook in een maïsveld gooien maar wat heb je daaraan) en dan ophalen maar. Mijn eerste worp kostte mij direct een haakje en een spijker, want die bleef aan het koraal vastzitten. De tweede worp was raak, een joekel van een vis van zeker 12 cm. Gelijk stoppen, want ik doe het alleen maar voor de poes en mijn vis moet een tussendoortje zijn en geen hoofdmaal. Vandaag was het weer feest en na 1 minuut had ik al een vis, die groot genoeg was om te stoppen, maar toen ving ik per ongeluk nog een vis. Per ongeluk, ja heel toevallig, want terwijl ik de vis uit zijn lijden aan het verlossen was met een hamer (bij een spijker hoort een hamer), viel de lijn met het oude aas weer in het water en zat er weer een vis aan. Die is dus de vriezer in gegaan en het scheelt mij weer een minuut vissen.

Zojuist is er een ontzettend onweer voorbij getrokken. Op Curaçao zie je de ellende al van te voren aankomen. Boven Venezuela ging het al een tijdje tekeer met weerlichten en flinke wolkpartijen en het begon te stormen. Dan weet je het al. Als een speer ging ik de shutters sluiten, maar dat kost de nodige tijd, want we hebben er 63. Het vereist dus enige strategie om op tijd alles dicht te hebben, want als je te laat bent dan kunnen de zandzakken voor de deur. Het regent hier namelijk horizontaal. Als ik in het midden van de porch zit en die is 16 meter breed, dan word ik toch nog drijfnat als het regent, kan je nagaan. Het resultaat van al die regen is dat mijn waterberging nu overloopt en dat na 2 regenbuien. Ik heb mij in Nederland suf gerekend om de inhoud van de waterberging af te stemmen op de schaarse regenval op Curaçao, maar 20 kuub per bui had ik nooit verwacht.

Over shutters gesproken, dat is een fantastische uitvinding. Het huis is altijd koel en het waait de hele dag door het huis, maar er kleven ook wat nadelen aan. In de eerste plaats de wind die in droge tijden de nodige stof de woning binnen blaast. Dat merk vooral als je met je voeten tussen de witte lakens kruipt. De oplossing is eenvoudig, vegen en moppen, maar dat zien wij niet zitten. We hebben dus aan Palucio gevraagd om een betrouwbaar familielid te zoeken die wekelijks even deze handelingen wil verrichten. Dezelfde avond werden we al gebeld door zijn schoonzuster die direct langs wilde komen, maar dat ging ons iets te snel en bovendien was het zinloos zolang als de elektricien nog de nodige rotzooi zal maken. Maar gelet op de langdurige afwezigheid van Aridio, vraag ik mij af of we na een paar weken niet met een bobcat door het huis moeten.

Een ander nadeel zijn de vogels, die het hele huis in bezit hebben genomen. Best leuk en schattig dat kleine vliegtuig, maar ze eten alles wat los en vast zit en nemen niet de moeite om even buiten hun behoefte te doen. Een vogelpoepje is toch niet zo erg, nee een vogelpoepje niet, maar deze vogeltjes produceren koeienvlaaien en vooral na het eten van het resten uit de poezenbakjes. Dit is echt niet leuk meer, alles zit onder en onze poes doet er ook niets aan sinds ze door een eng beest is gebeten. Vogels zijn in haar ogen nu ook eng en daar kan ik haar volkomen gelijk in geven. Wat heb je nu aan vogels, afgezien van kippen, ze maken alleen maar een klere herrie met dat getjilp of fladderen een beetje zenuwachtig rond. Dat zingen doen ze echt niet voor ons, het is gewoon eigen belang en zit totaal geen sociaal gevoel bij die beesten, want ander zouden ze ergens anders poepen.
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten