Klamboe

.

Zoals gisteren afgesproken zou ik vanochtend om 7.15 op de bouw aanwezig zijn. Het is een groot misverstand dat je denkt dat Antillianen geen tijdsbesef hebben en vaak te laat komen. Tot nu toe waren al mijn afspraken met Antillianen keurig op tijd en soms waren ze er nog eerder dan ik. Ook hier kennen ze de waarde van de uitdrukking "Afspraak is afspraak", dus moet ik dat respecteren en ook op tijd komen. Omdat ik de wekker niet vertrouwde, hij is al een half jaar niet meer gebruikt, sliep ik vannacht slecht. Hoe moest ik wakker worden zonder wekker.

Daarnaast hebben we de laatste dagen veel last van de muggen. Je voelt ze welliswaar niet meer zo steken en je krijgt ook minder jeuk, maar je wordt vooral gek van dat gezoem rond je oor als je wilt slapen. Je hoort zo'n mug de vrije val in zetten op zoek naar een zacht oorlelletje. Als een kamikaze-piloot boort hij zich onder oorverdovend gebrom in je oorschelp. We hebben dus raad gevraagd bij onze klamboe-specialiste Gerlinde en die kwam tot de heldere conclusie: gebruik een klamboe (muskietennet). Nu hadden wij gelukkig nog een 5-tal klamboes meegenomen, maar die lagen in de slaapkamer van Dirk en Gerlinde. Ik zal jullie de reden hiervan besparen, maar ze lagen daar gewoon. Gauw de klamboe opgehangen en de eerste nacht was een verademing. Op de achtergrond hoorde je alleen wat hijgerige mugjes zich tegen het muskietengaas te pletter vliegen. Zelden zo'n rustige nacht gehad en natuurlijk heerlijk uitgeslapen. De dagen daarna ontdekten we bij het opstaan steeds meer muggen binnen de tent. Het aanpassingsvermogen van een mug is dus ijzersterk. Hoe ze binnen weten te komen is ons nog niet duidelijk, maar ik verdenk de maaswijdte, die slanke muggen doorlaat en de dikkertjes, die zich toch al volgezogen hebben, een paar dagen tegenhoudt totdat ze zich weer hongerig door de mazen kunnen wurmen. Het enige voordeel is dat ze zich tot nu toe koest houden, maar dat zal binnenkort door wat overmoedige muggen ook wel tot het verleden behoren.

Kortom een slechte nacht en om kwart voor zeven een miauwende poes naast ons, want die wilde eten. Of die altijd om deze tijd herrie loopt te maken is mij niet duidelijk, want dan slapen we. Als een speer ben ik naar de bouw gegaan, waar ik voor de poort een tiental wagens stonden te wachten. Als rechtgeaarde makamba ben al deze wagens gewoon gepasseerd en bij de poort gevraagd waarom ze stonden te wachten. Dat was omdat bouwvakkers niet voor half 8 het resort op mochten. Deze regel was met ingang van heden ingesteld en tientallen bouwvakkers moesten dus voor joker een half uur in hun eigen tijd staan wachten. Ik was dus de eerste op de bouw en niet veel later kwam Edsel en zijn medewerkers op de bouw. Aan de tegelzetter uitgelegd wat we wilden en binnen een minuut kon ik weer naar huis, maar dat vond ik toch wel zonde van al die moeite, dus maar even wat bijgeklust tot ik honger kreeg en naar Diana ben gegaan om te ontbijten.

Omdat er vandaag veel zichtbare werkzaamheden uitgevoerd werden, ben ik maar weer naar de bouw teruggegaan. De tegelzetter had al de helft van het terras betegeld en Edsel was druk bezig met de shutters in onze slaapkamer. Het vloertje in de entree was ook al gestort en de dakbedekkers waren bijna klaar met het leggen van de dakpannen. Dat was dus een productieve dag. Misschien kunnen we er toch op 1 maart in, wie weet.

Donderdagavond gaan we altijd met een vrachtwagen eten kopen voor het wekelijkse vrijdagmiddagmaal. Ook nu weer een halve slagerij leeg gekocht en ik moet er niet aandenken om dat morgen allemaal te moeten koken, laat staan op te eten.

.