Vannacht is er een flink pak sneeuw gevallen, wel natte sneeuw, sterker nog heel erg natte sneeuw. Waterige sneeuw dus. Ze noemen dat hier awa seru, oftewel regen. Het enige dat je 's nachts aan de regen merkt is het lawaai, maar dat komt ook omdat je vrijwel buiten slaapt en dat de natte vlokken veel groter zijn. Maar als je opstaat, dan schijnt gewoon het zonnetje en is alles weer droog, en zijn de bloemen uitgelopen. Mooi he, toch, of niet soms.
Gisteren op de bouw door een ondoordachte ruk aan een paal een spier in mijn rug gescheurd. Het kan ook verrekt zijn, maar gescheurd staat wel stoer. Bleek de plank in het beton te zitten en zodoende probeerde ik het eiland te kantelen. Het resultaat was dat de plank en mijn rug brak. Mooie beloftes van mijn vrouw, maar van die massage is niets terecht gekomen. Ik was een watje en moest mij niet aanstellen! Vanochtend was de pijn alweer over.
Vanochtend eerst even naar de bouw geweest. Edsel belde ons al op om te vragen waar we bleven. Na alles doorgenomen te hebben, heeft hij toch nog wel 2 maanden nodig voordat wij erin kunnen trekken. Een maandje langer dus dan wij gepland hebben, maar waar maken wij ons druk over. We zitten prima in ons appartement op de Jan Kok Lodges en houden het hier best nog een extra maandje uit. De hele woning ziet er fantastisch uit, maar we kwamen toch nog een essentieel probleempje tegen. De glazen douchedeur past niet in de douche. De douchewand is 5 cm te smal. Het vreemde is dat alle maten kloppen en dat er precies volgens de tekening is gewerkt. Op de centimeter nauwkeurig. Meten en nog eens meten, maar we kwamen er niet uit. Ik heb het maar aan "brua" gewijt en dat viel bij de Antilliaanse bouwvakkers gelijk in goede aarde. Tegen "brua" is niets opgewassen. Voordat we eigenlijk aan alternatieven gingen denken had Edsel al de muur 5 cm smaller laten maken. Het motto van Edsel is: "Als we iets doen dan doen we het goed." En dat maakt hem een vakman.
Voordat we naar de timmerfabriek gingen hebben we eerst nog even de Pizza Hut bezocht. Nergens zo lekker pizza gegeten als hier. Jammer alleen dat de airco op de kluunstand staat. Linco van de timmerfabriek was weer blij ons te zien. De laatste keer dat we er waren had hij het erg rustig en moest al werknemers naar huis sturen. Nu kwam hij om in het werk en dat moet toch aan ons gelegen hebben. Allemaal wel aardig, maar onze deur van de berging en de ronde ramen waren nog niet klaar. Hij zou er zo snel mogelijk aan beginnen. Mij benieuwd, gelukkig hebben we wat vertraging opgelopen op de bouw, anders had ik nu een probleem.
De bekleding van onze bank en stoelkussens is niet echt Antilliaans, dus gingen wij de stad in om stof uit te zoeken om de bank opnieuw te bekleden. Edsel wist direct al een adres voor de stof en voor het bekleden (zijn vrouw en dochter). Dat heb je nou op Curacao, iedereen weet wel iets of iemand als je een klusje hebt. De stoffenzaak had precies de stoffen die wij zochten en omdat het Carnaval gaat worden, kregen we ook nog eens 50% korting en we vonden het al zo goedkoop.
Omdat we toch in de buurt waren (alles is hier eigenlijk in de buurt) zijn we gelijk maar even gaan kijken bij de spuiterij waar onze ramen en kozijnen worden gespoten. Mooi niemand te bekennen, maar de moeder van de schilder wist hem te bereiken. Hij zou alles in de 2e week van januari opleveren. Dat het nu al de 2e week van januari was, dat viel hem toch wel tegen, maar dat was geen probleem want een week is erg lang op Curacao. Waren er in Nederland ook maar zulke lange weken dan zou elk project op tijd gerealiseerd zijn.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten