Rijstebrij

.

Tja, het is al weer een week geleden dat ik voor het laatst jullie op de hoogte heb gehouden van het wel en wee hier op Curacao. Niet dat er niets te melden viel, integendeel, het was elke dag zoveel dat ik niet meer kon kiezen waar ik over zou schrijven en elke dag hoopte de rijstebrijberg zich maar op. Er was geen doorkomen aan, dus schreef ik maar niet totdat het wat rustiger zou worden. Nou is die rust er toch niet gekomen, maar ik heb mij hervonden en ga weer eens de week doornemen al zal dat niet chronologisch zijn, want ik zou bij Allah niet meer weten wat op welke dag allemaal is gebeurd.

De schilders zijn in iedergeval op maandag gekomen met 4 man sterk en dat hebben we geweten. In olympisch recordtempo hebben ze het dakbeschot geschilderd en de plafonds en muren gestuct. Ze zijn nu bezig met het dak van de porch en als het zo doorgaat zijn eind van deze week ook de binnenmuren geschilderd. Dat zal ook wel moeten want we willen volgend weekeinde naar onze nieuwe woning verhuizen.

Dan zullen nog wel de deuren geplaatst moeten zijn, want die zitten er nog niet in. Steven de spuiter heeft het weer eens laten afweten en pas donderdag heeft hij de kozijnen en laatste shutterramen afgeleverd. Dat zou al in de 2e week van januari plaatsvinden, dus is hij flink overtijd. Dinsdag moet hij komen om ze af te spuiten, maar inmiddels heb ik het vertrouwen in hem verloren dat hij ooit op een afgesproken datum zal komen opdagen.

Om de deuren af te hangen heeft Edsel een timmerman gevonden. Als zoon van een timmerman, met specialisatie Deurenafhangen, heb hem op het hart gedrukt dat ik geen amateur kan gebruiken, want op dit gebied ben ik aardig kritisch. Hij wist maar een goede timmerman en dat was zijn oude leraar. De man is al gepensioneerd en zou wel een paar dagen willen werken, mits de uitdaging voldoende was. Hij wilde dus eerst zien of het werk wel aan zijn kwaliteiten voldeed. Ik zou hem ophalen om 9 uur 's morgens in Seru Fortuna, een wijk vlak bij het vliegveld. Als goed makamba was ik op aanwijzingen van Edsel (richting Hato, bij Campo Allegre linksaf en doorrijden tot de witte snek, daar zie je een man met een pet) precies om 9 uur bij de snek en natuurlijk stond daar de oude man met pet. Hij stond daar al vanaf 8 uur, omdat hij gewend was dat makamba's vaak verkeerd rijden en in de stress raken van de wat armere buurten op Curacao. Hoezo, Antillianen zijn nooit op tijd?

Op de bouw heeft hij het houtwerk bewonderd en het kon zijn goedkeuring wegdragen, mits hij op maandag mocht beginnen, want in het weekeinde werkt hij niet, maar dat hadden wij ook niet van hem verwacht. Bovendien nam hij zelf zijn beitels mee, want ons gereedschap was niet geschikt voor hout als rode locus, dat is veel te hard. Nou daar konden we het mee doen, al zou hij wel graag een electrische boormachine van ons willen lenen en een hulpje voor het tillen van de loeizware deuren. Als dat zijn voorwaarden waren en een redelijk dagloon dan hadden wij geen bezwaar. Op de terugreis heb ik hem bij de supermarkt vlakbij zijn huis afgezet en ik denk dat hij al een feestje ging bouwen van zijn nog niet verdiende loon, want van NAF 600 AOW per maand kan je toch moeilijk rondkomen.

Donderdag had ik een vrije middag, want wij zouden samen met een stel Nederlanders, die ook op Curacao gaan wonen, de uiterst gevaarlijke boca-route gaan rijden. Theo en Suus heb ik leren kennen op het forum http://www.curacao.nl/, waar ik in de afgelopen periode ook nog eens bijna 300 bijdragen heb geleverd. Jullie denken dat dit mijn enige uitlaatklep is, maar ik heb meer te doen dan deze weblog te vullen.

Nu heb ik de Vitara-jeep natuurlijk niet voor niets gekocht en naar Curacao meegenomen. Vooral door boca's abseilen vindt een Vitara een leuke uitdaging. De rit begint bij Westpunt en gaat over een maanlandschap afgewisseld met kleine ravijnen, die het bloed in je aderen doet stollen, maar gelukkig is de temperatuur van dien aard dat het bloed weer snel smelt. Na een stuk of negen boca's (het heet niet voor niets Shete Boca!) eindig je bij de ingang van Boca Tabla. We zijn namelijk via de achterdeur het natuurgebied binnengekomen, omdat men hier weet dat alleen mallotige makamba's deze autovernietigende route nemen om die 3 gulden entree te besparen. Overigens waren we zo laat bij de ingang dat er al lang geen portier meer zat. Je zal toch maar in zo'n boca op je kant zijn gegaan, wat ook bij de helft van de trips door deze boca's het geval is. 's Avonds controleert zelfs een speciale ranger de route op pechgevallen. Wij niet dus, wij zijn geen watjes.

Zaterdag had ik weer mijn knoekentoer met een aantal gasten van de Jan Kok Lodges. Altijd leuk, al moest ik dit keer wel opschieten omdat we om 11 uur hadden afgesproken in de Netto Bar in Willemstad ter afscheid van onze Theo en Suus. In de Netto Bar zouden ook andere notoire forumvullers aanwezig zijn. De knoekentoer werd dus in rap tempo uitgevoerd al moet ik zeggen dat ik dat best jammer vond, want er waren 2 jonge dames uit Tukkerland, die sterke gelijkenis hadden met Jo met de Banjo en die de grootste lol hadden in de trip. Ook zij moesten gelukkig opschieten, want hun vliegtuig zou 's middags vertrekken. Ik heb nu al medelijden met de passagiers naast hun en het bedienend personeel.

De Netto Bar is een "authentieke" kroeg in Otrabanda of Otrobanda (over de naamgeving zijn de deskundigen het nog niet eens), waar vrijdagmiddag de stagiairs en andere carrieremakende makamba's de groene rum uitproberen, die onder uiterst verdachte omstandigheden onder de bar gebrouwen wordt. Overigens laat de lokale bevolking deze groene smurfensnot aan zich voorbij gaan en gieten ze zich vol met een nog verdachter uitziende kabouterkwijl, afkomstig uit groene knollen, die het meest op kokosnoten lijken. De hele dag slepen ze ook kofferbakken vol met palmbomen binnen. Dat neemt niet weg dat de sfeer in deze bruine kroeg, waar Willem en Maxima getuige de foto's aan de muur vaste klant zijn, opperbest is. Wij gingen niet verder dan een flink aantal cola's, waar de prijs nog net zo oud was als de kroeg zelf: 1 NAF, dus pakweg 40 euro cent. Waar heb je dat nog in Nederland.

.