Genesis 1:3

.

Deze week zijn we op pad geweest voor een wireless internetaansluiting, want we hebben nog steeds geen internet nadat onze Amerikaanse buurman is verhuisd. We kunnen geen vast ADSL krijgen, omdat nog geen telefoonaansluiting hebben en we hebben geen telefoon, omdat we nog niet officieel een stroomaansluiting hebben. We hebben nog geen officiële stroomaansluiting omdat onze elektrische installatie nog niet gekeurd is en het is nog niet gekeurd omdat onze elektricien nog geen aanvraag heeft ingediend en hij heeft het nog niet ingediend omdat hij nog niet helemaal klaar is voor de keuring. Maar verder zijn we dolgelukkig dat we nu overal werkende stopcontacten hebben en lampjes op de muur, die het ook daadwerkelijk doen. Aridio de elektricien kwam, een dag voordat mijn vrouw terugkwam uit Nederland, de meterkast installeren en heeft de elektra in ons huis op de elektranis aangesloten. Als een kind zo blij was ik toen de hoofdschakelaar om 8 uur 's avonds omging en een peertje in de woonkamer ging branden. Eindelijk waren we verlost van die kilometers verlengsnoeren in het huis en konden we gewoon een schakelaar gebruiken om een lamp aan te doen. Wat kan elektriciteit toch mooi zijn.

De afgelopen weken kunnen we dus alleen e-mailen, omdat ik een paar huizen verder een draadloze internetverbinding heb gevonden waar ik met mijn laptop prima kan inloggen. Alleen ga ik daar dus niet een paar uur in mijn Vitara voor de deur zitten internetten, want dan heb je binnen de kortste keren het op Curaçao hyperactieve Zero-Tolerance Team op je hoedenplank. Bovendien worden de mensen ook een beetje onrustig als er een duister sujet in een strijdbare jeep achter een verlicht beeldscherm zit te rommelen. Om mijn email te synchroniseren ben ik binnen een paar minuten klaar, uitgezonderd die malloten die zonodig een attachment van 3 Mb moeten meesturen. Pomp de elektronen maar de wereld rond al heeft het geen enkel nut. Typisch een Nederlands syndroom, we hebben voor snel internet betaald, dus gaan we die gebruiken ook. Dat is het zelfde als de automobilisten die slingerend over de weg rijden omdat ze het hele wegdek willen berijden omdat ze wegenbelasting hebben betaald. Daarom zullen jullie dus voorlopig geen foto's in deze weblog zien verschijnen (ik heb ze lekker wel) en kan ik ook niet op reacties reageren al jeuken mijn vingers om af en toe wat commentaar te geven. Even geduld dus en ook Lili (heb net even met mijn grote teen gewiebeld), die met smart om mij zit te wachten op het forum van http://www.curacao.nl/. Helaas moeten jullie het even zonder mij bijdragen doen, maar mij een email sturen kan natuurlijk altijd.

Na de huishoudelijke mededelingen kan ik melden dat het huis aardig bewoonbaar begint te raken. Deze week zijn we de werkzaamheden aan balustrade op het pooldeck aan het afronden en de badkamers zijn ook al vol gehangen met de nodige badkamerattributen. Nog enkele discussies over een paar lampjes en dan hangen die ook allemaal op de plaats waar ze al dan niet tijdelijk zullen gaan hangen. Elke dag vang ik 's avonds een paar visjes voor de poes die al helemaal verslaafd is aan verse vis, want iets anders eet ze niet meer. Albert Heijn heeft dus nu een klant minder of geen klanten meer, want bij ons laatste bezoek kreeg ik de indruk dat ik de enige klant was.

Dat ik pas na een week weer de weblog kan vullen is dus het bewijs dat je met z'n tweeën minder tijd hebt dan alleen. Nu moeten we 's avonds iets leuks gaan doen, waarbij iets leuks altijd iets is wat ik niet leuk vind. Ook moet nu de muesli in de kast blijven en zijn de tosti's taboe, want er moet iets gezonds gegeten worden. Nu weet ik dat koeien alleen maar gras eten en die zien er toch ook redelijk gezond uit, dus voor mij geen schijf van 5, maar zo eenzijdig mogelijk, doch wel lekker, voedsel, want de natuur laat zich niet commercieel foppen.

Aan de andere kant is het wel weer ontspannend om 's morgens even een kop koffie op de porch te drinken en de schildpadden langs zien zwemmen. Schildpadden, ja, schildpadden, dus niet 1, maar een groot aantal schildpadden komt in colonne langs ons huis zwemmen, aan de achterkant natuurlijk want aan de voorkant is een weg. Overigens zijn het wel grappige beesten, want ze nemen je flink in de maling. Ik kreeg de indruk dat er geen eind kwam aan de kudde schildpadden die langs beleef zwemmen, maar dat schildtuig zwemt eerst 100 meter en laat zich dan weer 100 meter terugzakken, waardoor je minstens 5 keer dezelfde schildpad langs ziet zwemmen. Kijk als je alleen zou zijn en aan het werk dan had je dit natuurfenomeen natuurlijk nooit opgemerkt. Net als die haai die voor ons huis (nogmaals: aan de achterkant) bleef zwemmen. Eerst dachten we wat heeft die schildpad een rare kop, maar dat bleek de rugvin van de haai te zijn. Nou raak ik op het randje van het visserslatijngebied, maar deze haai was echt enorm. Vergeleken met de "white sharks" van Discovery Channel waren dat guppies, deze haai kon makkelijk een walvis op zonder te hoeven kauwen.

.