Crediteuren

.

Gisteren ging ik de bekeuring betalen in Punda en om toch van de nood een deugd te maken heb ik maar gelijk wat pilasters voor de balustrade gehaald. Ik heb er 130 nodig en die kan ik nooit allemaal tegelijk in mijn bejaarde Vitara laden, dus eerst maar eens de helft gehaald. Er zijn een aantal bedrijven, die deze betonnen pilaartjes produceren in alle vormen en maten. De bedrijfjes lijken zo uit het Indiase achterland vandaan geplukt te zijn. Onder voor ons erbarmelijke omstandigheden zitten mensen beton in mallen te storten en cement in te ademen. Gezond is anders, maar ze hebben de grootste lol als weer de makamba pia fini langskomt. Met de grootste moeite kregen we er 65 van deze betonnen dwarsliggers in mijn jeepje. Met moeite kon ik nog het wegdek zien, maar nog 4 zakken cement ophalen kon ik wel vergeten. Op de terugweg door Punda kwam ik langs een winkel waar met koeienletters "Carneceria" op was geschilderd. Nou hoef je geen Papiamentu geleerd te hebben om te weten dat dit een slagerij was. Alleen stond onder de tekst een levensgrote vis geschilderd, geen koe of welk ander zoogdier dan ook. Wat die vis nu met de slagerij te maken heeft, daar begrijp ik dus helemaal niets van. Een slagerij slacht koeien, varkens of voor mij part geiten en ezels en in noodgevallen als er bijvoorbeeld geen vlees is, kan je altijd nog vis verkopen, maar vis slacht je toch niet. Je slacht toch ook geen doperwtjes.

Waar wij ook nog aan moeten wennen is de omslachtigheid van de baliemedewerkers. Niet dat ze iets fout doen, maar het is gewoon anders dan wij gewend waren in Nederland. Zo kregen wij onlangs de maandelijkse rekening van onze bouwstroom van AquaElectra, het Curaçaose nutsbedrijf. Als je niet binnen twee weken betaald dan wordt het water of de elektra subiet afgesloten, dus wij er als de galinja bij. Automatische afschrijvingen is hier nog geen gemeengoed en omdat er nog wel eens wat fout gaat bij deze financiële transacties, betalen de meeste Antillianen gewoon contant bij een kantoor van AquaElectra. Aangezien het maandelijks vaak maar om een paar tientjes gaat, probeerden wij om een ruim bedrag te storten, waar maandelijks het verschuldigde bedrag wordt afgehouden. Je mag namelijk meer storten dan dat er verschuldigd is en daarmee heb je dus een credit gecreëerd. Klinkt allemaal simpel, maar daar had de vriendelijke baliemedewerkster geen enkele ervaring mee. Eerst werd het verschuldigde bedrag afgehouden en kregen wij de rest van het geld (met alle dubbeltjes en centen) weer door het laatje terug en toen moesten we dit bedrag weer terugduwen om het creditbedrag te storten. Eens komt de tijd dat ik dit normaal ga vinden.

De wekelijkse gang naar de AH, zal gelukkig minder worden, want sinds ik elke avond een visje verschalk, lust onze poes geen ander voer meer. Vanmiddag na werktijd hebben Palucio en ik in een half uur de nodige kilo's vis uit zee getakeld en alles wat niet op een schol of zalm leek heb ik aan Palucio meegegeven. Er zaten de meest afgrijselijke beesten tussen, die weliswaar nat waren, maar niet de naam vis mogen hebben. De herkenbare vissen zijn de vriezer ingegaan, maar Palucio heeft mij zojuist gebeld om te vertellen dat die vis eerst schoongemaakt moet worden. Nou probeer maar eens een bevroren vis open te snijden, dus ik heb alles maar weer in de zee gekieperd. Misschien was de vis toch nog niet dood en hebben ze alleen een verkoudheidje opgelopen.

.