zondag 10 mei 2009

Awa awa

.
Het is alweer donderdag en de meeste van jullie weten natuurlijk dat donderdag de dag is voor vrijdag, waarop wij weer een gastronomische maaltijd serveren voor het bouwteam. Omdat wij de hele dag op de bouw in touw zijn geweest konden we pas 's avonds boodschappen doen, maar er moest ook nog gegeten worden. Donderdag is bejaardendag in de PizzaHut en we blijven toch Nederlanders, dus een voordelige panpizza laten wij niet zomaar aan ons voorbij gaan. Nu zijn we wel iets gewend qua airco, maar de PizzaHut slaat werkelijk alles. De airco staat daar op de kluenstand en je moet naast wollen ondergoed, je geitenwollen stropdas ook nog een liter Jagermeister meenemen om enigzins warm te blijven. Niet te geloven hoe koud het daar is.

Hoewel we ijsthee hadden besteld, gingen we er niet van uit dat dit na 5 minuten al bevroren was. Toen de serveerster de bestelling kwam opnemen, konden we nauwelijks nog iets verstaanbaars mompelen. Je moest ook snel door eten, want anders zat je op een diepvriespizza te kauwen. We wisten niet hoe snel we moesten afrekenen en toen we de rekening zagen, stolde direct het bloed in mijn aderen. Het bedrag was ruim twee keer zo hoog als normaal, dus blijkbaar werden we niet voor bejaarden aangezien en was bij de bestelling mijn grijze massa al bevroren. Niettemin was de pizza voortreffelijk.


Terug naar de ochtend, waar ik al vroeg op de bouw was, want gisteren hadden Edsel, Lucio, Djonny en Ol een sleuf in de rots gehakt waar het riool moet komen te liggen. De loodgieter had het riool in de woning namelijk 60 cm te laag gelegd, waardoor we nu wat rots weg moesten hakken om goed in de rioolput in de straat uit te komen, maar volgens mij heb ik dit al eens uitgelegd. De sleuf was op diepte uitgehakt en ik kon het riool gaan leggen. Gisteren was de waterpas ook nog defect geraakt, maar die heb ik gisteravond nog kunnen repareren, dus ik kon aan de slag. Gelukkig had ik een charmante assistente die ik de peilstok op de meest willekeurige plekken liet plaatsen om maar indruk te maken met die waterpas. Beetje hoger, beetje naar links, precies goed, maar ik zag geen fluit door dat ding. Na verloop van tijd had ik door dat ik aan het verkeerde stelschroefje zat te draaien. Ook liet ik haar per ongeluk een kwartier met de peilstok in de zon staan, omdat ik even iets moest gaan halen, maar onderweg werd ik door Edsel opgehouden en was helemaal vergeten waar ik mee bezig was. Terug gekomen stond zij half uitgedroogd trouw de peilstok op een zinloze plek vast te houden, maar om conflicten te voorkomen, moet je je niet verontschuldigen, maar direct zeggen: "Prima, de juiste hoogte, laat maar los". Zo is iedereen weer tevreden.


Na wat passen en meten bleek ik toch nog 2 PVC-bochten nodig te hebben, dus alles maar weer ingepakt en kijken of we morgen verder kunnen. Omdat in de woning de tegelzetters bezig zijn, mag er niemand binnen werken, dus is er werk gezocht rond het huis. Edsel en de timmerlieden waren met de boeiboord bezig, de dakbedekkers waren de laatste pannen op de porch aan het leggen en de rest hield zich met een kei bezig, die al jaren een doorn in het oog is van mij en Edsel. We hadden de boorhamer toch nog een dag dus waren de mannen hun frustraties over de slotverklaring aan het uitleven op de kei. Nu heb ik in mijn lange leven veel harde noten gekraakt, maar dit is een heel verradelijke. Hij is niet hard, maar absorbeert alle energie. Na een dag hadden ze er misschien een kwart afgehakt, maar volgens Antilliaanse kenners is hij bijna aan zijn einde en valt hij morgen in moleculen uit elkaar. Ik heb mijn twijfels, want hij heeft niet voor niets zoveel moeite gedaan om op mijn kavel te klimmen.
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten