zaterdag 9 mei 2009

Illegale bouwvakker

.
Het was vanochtend na alle buien de afgelopen dagen eindelijk droog en dat zal ook wel de komende weken wel zo blijven. Je kan het gelijk merken, de lucht is droger en de temperatuur is gelijk een stuk aangenamer. Het is nog steeds niet echt warm ('s morgens 24 graden, 's middags 28 graden), maar dat is normaal voor januari. Het is aan een kant best wel jammer dat er niet meer van die stortbuien zijn, want met ons jeepje konden we lekker door de plassen rijden. Omdat de auto geen airco heeft, rijden we alijd lekker met de ramen open. Alleen moet je dat niet doen als je een tegenligger passeert. Daar moeten we dus nog even aan wennen of een auto met airco kopen.


Op de bouw was de tegelzetter al begonnen met de maatvoering van de afwerkvloer. Voor de liefhebber even een korte cursus cementdekvloeraanbrengen (woordwaarde 45): Op de betonnen vloer komt eerst een cementlaag van ca. 6 cm, waar gelijk alle elektraleidingen in verdwijnen. Op deze uiterst gladde en vlakke vloer worden dan de tegels gelijmd. Omdat de betonnen vloer niet overal even dik is gaan ze een ingewikkeld netwerk van rijlatten aanbrengen, die precies waterpas moeten liggen en waartussen later het cement gestort wordt. Een secuur werkje en als het fout gaat dan weten ze straks niet of ze wand- of vloertegels moeten leggen. Gelukkig is Edsel er nog en neem van mij aan dat die echt alles controleert als de tegelzetter al naar huis is.

Ik had Edsel gisteren beloofd dat ik ook een bijdrage aan de nieuwe woning wilde leveren en vandaag kon ik gelijk aan de slag. In Nederland had ik een mal gemaakt voor een betonnen blad waar een speciale wasbak op moet komen te staan. Omdat Edsel totaal niets begreep van mijn uiterst gecompliceerde tekening en navenante beschrijving, vond hij dat ik die dan zelf maar moest monteren. Ik moet toegeven dat het inderdaad een bijzonder ingewikkelde constructie was en zelfs ik had moeite om te begrijpen waar het ook weer voor diende, maar na een uur had ik de mal tegen de muur. Ondertussen had ik wel 6 bouwvakkers om mij heen, die het maar vreemd vonden dat a. een makamba ook nog kon werken en b. dat een makamba uberhaupt wilde werken.



Ik kon mij daar wel iets bij voorstellen, want niet zo lang geleden had ik een herkenbaar verhaal gehoord van een oude Antilliaan, die ik op Daaibooibaai sprak. Toen hij 40 jaar geleden voor het eerst naar Nederland vertrok en op de eerste dag 's morgens wakker werd van een hoop lawaai buiten, zag hij een voor hem onmogelijk verschijnsel: Er waren blanke mannen (makamba's) vuilnisbakken aan het legen. Dat had hij nog nooit gezien (op Curacao) en hij kon het zich ook niet voorstellen. Een blanke haalt geen vuilnis op, dat doen de donkere Antilianen. In het verleden maakten de blanke Nederlanders op de Antillen hun handen zelden vuil aan het werken met hun handen en hadden zij altijd de beste baantjes. Gelukkig is dit beeld een stuk bijgesteld, want nu is een van de timmerlieden op de bouw een blanke Antilliaan.

Nietemin, ik kon dus op de nodige belangstelling rekenen bij het aanbrengen van de wapening, het maken van het beton en het storten. Op alle manieren hebben ze gemeten of de mal waterpas stond, maar tot hun teleurstelling konden ze geen afwijking vinden. Ik moet toegeven dat ze mij allemaal uiterst behulpzaam waren, maar dat kon ook komen, omdat ze weinig vertrouwen hadden in mijn werkzaamheden. Misschien hebben ze gelijk, want ze doen het daar volgens de eeuwen oude Antilliaanse werkwijze en dat is snel, want anders is het beton al hard voordat je het hebt gestort.

.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten