Kopietje

.

Hebben we eindelijk prima internet, nu konden we de afgelopen dagen weer geen berichten versturen. Even op internet mijn ip-adres opgevraagd en wat bleek, hadden we een heel ander ip-adres en zaten we plotseling op een andere provider. Hoe is het mogelijk, zou je denken. Logisch dat we geen email konden verzenden, want deze provider had natuurlijk een andere SMTP-server. Dan denken jullie allemaal, even de smtp-server veranderen in je email-programma, maar dat ging dus niet, want deze provider vereist authenticatie, dus een inlognaam en die hebben we niet voor deze provider. Kortom alle verzonden emails kwamen met dezelfde snelheid weer terug. Als jullie bovenstaande niet begrijpen, geeft niet, alle problemen zijn weer opgelost en we kunnen weer emailen. Dus stuur gerust emails, wij kunnen ze weer beantwoorden.

Gisteren was het vrijdag, dus vis-, kip- en gehaktdag. Omdat we zoveel hadden zijn we maar vroeg begonnen met koken. We raken al helemaal ingespeeld op de grote hoeveelheden, al moesten we voor de tweede keer een paar extra pannen bij Gerlinde halen. We hebben nu 8 joekels van pannen, noem het maar troggen, en die gaan helemaal tot de nok toe vol. Ook nu weer werd op de bouw naar ons uitgekeken. Om 12 uur stond de tafel al klaar en zodra het eten op tafel werd gezet, vielen de mannen als leeuwen op de culinaire hoogstandjes. Ook nu weer bleken de pannen na afloop schoon leeg te zijn, maar dat kwam mede omdat in navolging van de thermosfles van vorige week nu meerdere pannetjes gevuld werden met de restjes. Maakt ons niet uit, het is meer een bewijs dat wat we maken in goede aarde valt.

Edsel en Hans de timmerman waren begonnen met het inzetten van de shutterramen in de voorgevels. Plotseling werd ik erbij geroepen, want er waren grote problemen met vier ramen. Deze ramen waren 10 cm te kort en we hadden nu 7 ramen van 1 meter in plaats van 3 ramen van 1 meter. Nu kan Edsel alles oplossen, maar om nu de dorpels 10cm te laten verhogen, vond ik niet de beste optie. Uiteindelijk besloten we de ramen maar naar de timmerfabriek van Linco terug te brengen om ze 10cm uit te rekken. Omdat we toch in de buurt waren moesten we ook nog wat zakjes filterzand voor de voegspecie van het terras meebrengen.

Bij Linco aangekomen hebben we hem het probleem uitgelegd. Hij begreep er niets van, want hij had alles precies van mijn tekening nagemaakt. Gelukkig had hij de tekening nog, maar al snel bleek dat het een kopie was en dat er een blinde vlek op het papier was precies over de eerste 1 van 1100, er stond dus 100. Hoewel alle maten in milimeters zijn, viel dit natuurlijk niet op, want als je 100 ziet staan, dan denk je dat het 100cm is en geen 100 milimeter. Linco erkende direct zijn fout en zou ze volgende week op eigen kosten herstellen. Nou ben ik gevoelig voor goede service, maar dit ging mij toch iets te ver. Als je een slecht kopietje hebt gekregen, dan hoef je niet alle schuld op je te nemen. Ik stelde voor om de kosten samen te delen, maar daar wilde hij niets van weten. Het koste mij heel wat moeite en overredingskracht om hem zover te krijgen dat hij mijn voorstel accepteerde. Het zal allemaal wel niet veel uitmaken, want hij moet nog 2 ronde ramen en een kleine shutter voor ons maken, dus daar zal hij mij wel weer mee matsen. Zo gaat dat op Curacao.

Het filterzand moesten we op het industrieterrein van Brievengat halen. Brievengat, zullen jullie denken, daar staat toch die betonfabriek van Tito. Inderdaad, daar moesten we zijn, althans in de buurt, want de betonfabriek ligt welliswaar op het industrieterrein, maar op Curacao ligt dat allemaal heel anders. Nee, om op het industrieterrein te komen moet je een heel andere ingang nemen, inclusief slagbomen, bewakers en formulieren. Gelukkig konden we AwaSeku (droogwater, hoe kom je erop), het bedrijf dat zwembaden installeert en waar je ook materialen voor je zwembad kan krijgen, snel vinden. Dus 6 zakjes filterzand van 14 kg gekocht en ingeladen. Een paar zakjes vielen al van ellende uit elkaar en in de bak van mijn jeepje lag al snel een flinke laag zand. Echter toen ik moest betalen, viel ik bijna uit mijn sandalen van de prijs. Twintig gulden voor een zakje zand, dat je na een flinke strandwandeling gewoon uit je zakken klopt. Dus mensen, wees zuinig met zand en als jullie mij iets willen sturen, doe dan scherpzand, rivierzand, duinzand, zilverzand of desnoods kanariepietenzand in een envelop, want coke is hier nog goedkoper.

Op de bouw aangekomen was iedereen al naar huis, want wij stonden in de file voor een jump-in (zelf even uitzoeken wat dat betekent, want ik ben aan het maximum van mijn bijdrage) van een groepje kinderen, die een optocht hadden midden op de "snelweg". Voorzichtig heb ik de zakjes uitgeladen en met een pincet heb ik al het zand uit mijn kofferbak verwijderd om geen korreltje te verspillen. Vanochtend kwam ik op de bouw kijken hoe de tegelzetters het terras aan het voegen waren met mijn kostbare zand. De tranen schoten mij in de ogen toen ik een spoor van filterzand zag naar de plek waar ze de voegspecie maakten. Er stond een gescheurd zakje naast dat al half leeg was en nog gebruikt moest worden. Daar lag zomaar voor 10 gulden op de grond. Nou maar hopen dat ze gewoon in plaats van een heel zakje, een half zakje in de specie gebruiken, want dan valt de schade weer mee.
.