dinsdag 12 mei 2009

Never ending story

.
In de eerste plaats even een huishoudelijk bericht. Ik kan wel mail ontvangen maar niet verzenden, dus alle mensen die op een emailbericht van mij zitten te wachten, die moeten nog even geduld hebben. Als troost ben ik niet de enige, want iedereen die het monopolistische UTS als internetprovider heeft, zit al weken met hetzelfde probleem. Als blijk van hun onbegrensde klantvriendelijkheid hebben ze pas na twee weken een bericht in het grootste Nederlandstalige dagblad laten plaatsen dat er problemen waren met het verzenden van email. Helaas was het bericht in het Papiamentu, dus veel Nederlanders zullen er niets van begrepen hebben, maar dan hadden ze maar goed moeten inburgeren. Het kan zijn dat de email ooit verstuurd wordt, maar de elektronen kunnen ook ergens op Curaçao in de zon liggen te bakken en dan kan je mijn bericht wel schudden, want die elektronen hebben helemaal geen zin in de herfst. Dus als iemand op mijn antwoord zit te wachten gewoon even opnieuw een berichtje naar mij sturen en dan zal ik op een uiterst onhandige wijze jullie proberen te antwoorden.

Afgelopen vrijdag maakte onze poes mij om 5 uur wakker. Een vreemd tijdstip want meestal begint zij mij om half zeven in mijn wang of neus te bijten. Dit keer beet zij mij ook in mijn scheenbeen en dan wil je wel opstaan, want om 's morgens wakker te worden met een half afgekloven been is ook geen pretje. Ik ging op de automatische piloot naar de koelkast om haar kattenvoer te geven, maar toen ontdekte ik dat het pikdonker was en er een harde wind stond, maar uit het zuidwesten. Normaal komt de wind uit het noordoosten, dus dit was foute boel. Hoewel mijn vrouw die nacht beperkte dijkbewaking had, heb ik toch maar het calamiteitenplan doorgenomen en alles gecontroleerd op stormbestendigheid, want ook wij konden natuurlijk een staartje van de orkaan Dean meekrijgen. Bovendien hadden we toevallig de avond ervoor de film "the day after tomorrow" gekeken, waarbij binnen enkele dagen het klimaat op aarde verandert in een ijstijd. En dat scenario gaat niet in je koude kleren zitten, je blijft er toch onbewust aan denken. Maar omdat al het natuurgeweld die nacht alle kenmerken vertoonde van de film, ging ik maar gewoon weer slapen, want tegen een klimaatsverandering kan ik toch niets doen. Dat heb ik gelukkig ook uit de film begrepen.

Voor de Dali, of beter gezegd de voor Van Roy Dali-liefhebbers een primeur: de wc-eend is van de muur gevallen. Om het inbrekersgilde wat lastiger te maken had ik het schilderij (nou ja, aquarel) met tweezijdig plakband bevestigd, maar dat plakt blijkbaar alleen in Nederland en niet hier. Na een dag lag de Dali op de vloer en moest ik toch weer teruggrijpen naar wat confessionele bevestigmaterialen zoals de spijker. En nu maar hopen dat de spijker niet doorroest.

Zoals jullie al verwacht hebben, hebben we natuurlijk nog steeds geen internet en TV, wel een factuur voor de aansluiting van twee telefoonnummers. Je kunt er eigenlijk al op wachten toen we bij de aanvraag een tweede contract moesten tekenen omdat er iets fout was gegaan bij de uitgifte van het telefoonnummer. Sinds we telefoon hebben, gebruiken we hem ook alleen maar om na te vragen waar het internet en de tv-aansluiting blijft. Als antwoord krijgen we steevast te horen dat we teruggebeld worden, maar dat is een nette uitdrukking voor: niet zeuren, je komt heus wel een keer aan de beurt.

Niettemin stond vorige week plotseling mijn goede vriend Henk Pasman voor de deur om te vragen of wij problemen hadden met het tv-signaal. Henk heb ik via internet leren kennen toen ik nog in Nederland was en mij verdiepte in de 127V problematiek op Curaçao. Hij heeft mij via email veel bijgebracht over het elektriciteitnetwerk en daar heb ik bij het ontwerp van ons huis veel baat bij gehad. Henk is ook onderaannemer van TDS, het Tv-bedrijf waar we het signaal van krijgen en in die hoedanigheid kwam hij bij ons langs. Aan signaal hebben wij geen gebrek, maar we hebben gewoon geen decoder, want die heeft de monteur weer meegenomen en daarna hebben we hem nooit meer gezien. Een telefoontje van Henk naar TDS en alles bleek opgelost. De decoder staat nog in een wagen van de technische dienst, maar daar rijdt een andere monteur op, die weer niets van de decoder af weet. De volgende morgen zou Henk de decoder ophalen en alles installeren. Daarna hebben we niets meer van Henk vernomen, zo te zien is hij goed ingeburgerd op Curaçao.

Er gebeuren natuurlijk ook positieve dingen. Onlangs kwam ik Aridio onze elektricien tegen en dan is het altijd feest, waar we ook staan op Curaçao. We leven nog steeds op bouwstroom en onze elektra is nog steeds niet gekeurd, maar we hebben verder alles, dus een kniesoor die bij Aridio begint te zeuren, wanneer hij nou eens langskomt om alles nu eens officieel te maken.


Tussen alle grappen en grollen door informeerde hij naar de ontwikkelingen van ons zwembad, want die ellende is inmiddels op heel Curaçao bekend. Hij wist een goede zwembadmaker en zou hem langs sturen. Zowaar kwam de volgende dag Marlon de zwembadspecialist en toen hij ons zwembad zag, schoten de tranen in zijn ogen. Dit zwembad was zijn laatste klus bij het Perfect Poolimperium, omdat hij grote moeite had met de werkwijze van zijn collega's die ons zwembad maakten en is toen met succes voor zich zelf begonnen. Nu hij na anderhalf jaar het resultaat zag, moest hij even slikken en wist hij dat hij een juiste beslissing genomen had om bij Perfect Pool weg te gaan. Nu repareert hij de puinhopen die Perfect Pool achterlaat, dus ook mijn zwembad. Zijn vragen en opmerkingen getuigden van vakmanschap en van ons mocht hij het zwembad afmaken, mede gelet op zijn offerte, waardoor ik geen verlies heb als gevolg van de Perfect Pool affaire.

Inmiddels is Elvin de tegelzetter begonnen om alle wanden en trappen glad, haaks en waterpas te maken en morgen begint hij met het betgelen. Voor ons de derde keer maar dit keer hebben we er alle vertrouwen in, omdat ik zelden zo'n professionele tegelzetter gezien heb. Volgende week komt Marlon en volgens hem zit binnen een dag de poolcoat en het water erin, dus kunnen we eindelijk een bommetje maken.
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten