zondag 10 mei 2009

Stappen

.
Alweer een week voorbij en ik had nog zulke goede voornemens om jullie dagelijks te voorzien van de broodnodige informatie van onze belevenissen op Curacao. Helaas, de omstandigheden in Nederland waren van dien aard dat mijn hoofd er niet echt naar stond om wat interessants te produceren, maar inmiddels is die situatie verbeterd en kan ik jullie weer op de hoogte brengen van de laatste ontwikkelingen op de bouw. Niet dat jullie er iets wijzer van worden, want alles verloopt hier nog net zo chaotisch als voorheen en van enige struktuur is al helemaal geen sprake meer. Maar goed we gaan de week maar weer eens doornemen.

Dinsdag kregen we bericht uit Nederland, waardoor we zo snel mogelijk een vlucht naar Amsterdam moesten boeken. Nou was dat in het verleden geen probleem, maar door al die Gerarden Jolings en Lee's Toweren moet zo nodig iedereen naar Curacao en gelukkig ook terug, maar dat betekent wel dat alle vluchten de laatste maanden tsjokvol zitten en er geen vrije plaats beschikbaar is. Bovendien heb je hier geen kantoren van MartinAir of ArkeFly, dus dat maakt het allemaal nog lastiger. Je moet met je koffers bij de vertrekbalie staan en hopen dat er een plekje vrij is, maar dat denken dus meer mensen.

Wij wilden bovendien de datum van ons ticket veranderen en dan moet je echt bij MartinAir op de luchthaven zijn, was ons door een reisburo verteld. MartinAir zit er alleen op de vertrekdagen, dus woensdag en zondag vanaf 1 uur. Nou, om 1 uur was er dus niemand van MartinAir, alleen een hoop mensen met dezelfde mensenwensen. Na lange tijd wachten zijn we maar boodschappen gaan doen voor Edsel en op de terugweg toch nog even langs het vliegveld gegaan en ja hoor om 3 uur was er iemand van MartinAir, maar de komende week zat alles al volgeboekt. We moesten zondag nog maar een keer langs komen, maar dan pas om 3 uur, want dan gaan ze pas open. Uiteindelijk bleek de situatie in Nederland mee te vallen waardoor we de hele poespas konden laten voor wat hij is en gewoon op de geplande datum vertrekken, al hebben we nog steeds geen terugreisbevestiging gekregen.

De afgelopen week bestond voornamelijk uit kleine klusjes op de bouw en heel veel boodschappen doen voor de schilders en tegelzetters, want er wordt de laatste dagen enorm hard gewerkt om alles op korte termijn af te krijgen. De schilders hebben zich wel in hun planning verkeken, want na 2 weken hebben ze alleen het dakbeschot geschilderd (3 keer, met tussendoor alles schuren) en de muren gestukt. Donderdag hadden ze de gastenslaapkamer voor het eerst een kleurtje gegeven en dat zag er fantastisch uit. Eindelijk zag je het resultaat van al hun inspanningen en dat mocht er echt wezen. Omdat ze zich volledig vergist hebben in de offerte en zich elke dag uit de naad werken, heb ik ze alvast een deel van de bonus gegeven, die wij als beloning voor hun vakwerk wilden geven. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want nu worden alle muren en plafonds nog een keer gestukt en alles wordt nog een keer extra geverfd, geschuurd en bijgewerkt. Duurt het nog langer.

Ook kwam dinsdag Steven de spuiter met zijn compressor en zijn spuit. Ruim een maand te laat, maar toch nog op tijd, want hij kon direct aan de slag. Toegegeven, het duurde lang voordat hij kwam en het is een flierefluiter, maar als hij er is, dan levert hij prima vakwerk af. Bovendien werkt hij snel en gaat de hele dag door, dus zal het met de planning wel goed komen.
Inmiddels zitten alle terrasdeuren en zelfs de voordeur erin. Ook zijn ze al begonnen met het zwembad, dus naar verwachting kunnen we er komend weekeind een paar baantjes trekken. Het zal ook tijd worden, want het is de laatste weken net of je vlak voor de finish even aan je shirtje getrokken wordt, waardoor je de streep net niet haalt.

Nou weten jullie al wat vrijdag altijd op de bouw plaatsvindt, maar deze keer was wel erg bijzonder. We hadden wat minder gekookt, omdat de laatste keren er wat eten overbleef en we ook wat grote eters missen omdat die nu op andere bouwprojecten op Coral Estate werken. Maar wat schetst onze verbazing toen wij om 12 uur het buffet hadden klaar gezet. Van heinde en verre kwamen de bouwvakkers zich op onze kipspecialiteiten storten. Het is inmiddels op heel Coral Estate bekend dat vrijdags om 12 uur een lopend buffet is op kavel 26. Wij hebben zo'n 20 eters geteld en er was geen rijstkorrel meer over. Ook de poes onder de container kon het deze keer wel schudden. Komende week is de laatste keer dat wij koken en het zal mij benieuwen hoeveel er dan zullen komen. We rekenen op ruim 20 porties als de pannen het toelaten.

Ook werd ik deze week gebeld door Francis een oud-collega bij Robeco. Zij was op vakantie en wilde even bijpraten. Nou is een onderhoud met Francis altijd gezellig, dus zaterdag zou ik haar ophalen in de buurt van de Caracasbaai. Gelet op het alcoholincasseringsvermogen van Francis en mijn vastberadenheid om er niet voor onder te doen, ging mijn vrouw mee om de BoB te spelen. Toen Francis ons jeepje zag, schrok zij dat er maar 2 zitplaatsen waren, maar mijn vrouw wist al niet beter en sprong met een puberale sprong in de achterbak. Tsja, als je de laatste jaren alleen maar in de kofferbak hebt meegereden, dan weet je niet beter. Natuurlijk zijn we eerst even in de Netto Bar geweest om de nodige kaboutercola's (hartelijk dank Johan, voor je recept) met groene rum weg te werken. En als je dan weer terug gaat naar Punda dan moet je ook nog eens die wiebelende pontjesbrug over. Daar herken je de echte zeebonk aan en Francis, die toch al driekwart fles rum achter haar kiezen had, doorstond deze test met vlag en wimpel.

Op Punda hebben we nog tot sluitingstijd de laatste flessen geleegd en de nodige smartlappen gezongen. Al met al een gezellige avond en het blijft toch fantastisch om 's nachts bij 24 graden op een terras aan de haven een fles rum aan je lippen te zetten met op de achtergrond het gelal van ketelbinkie. Als Francis dit leest zal ze zichzelf niet in bovenstaande kunnen herkennen, maar de hoofdpijn de volgende morgen spreekt ongetwijfeld boekdelen. Francis we doen het gewoon nog eens over en de volgende keer schrijf jij het verhaal.
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten