Vanochtend even naar de kavel geweest om wat foto's te maken van de ellende die je op sommige bouwplaatsen tegenkomt. Het is niet alleen een ramp om te zien, maar constructie technisch ook foute boel. Gelukkig worden er ook prima huizen gebouwd, maar er worden soms forse uitglijders gemaakt. Misschien ga ik er ooit nog eens een website van maken: ellende_op_coral_estate.com.
Toen we terug kwamen zat de poes netjes voor de bank, maar gedroeg zich nogal verdacht en na een paar seconden wisten we het, er zat een hagedis onder de bank. Bank op getild en weg was de hagedis, althans voor een halve seconde, want toen had de poes hem. Trots als een pauw liet hij de hagedis aan iedereen zien, maar hij kon op weinig bijval rekenen. Hagedis afgepakt en met een bezem de tuin in geveegd, maar voordat de hagedis de grond kon raken had de poes hem al weer gevangen. Dat ging een tijdje door totdat de hagedis een gleuf in de muur had gevonden en toen was de lol er voor de poes af.
Gelet op het aantal hagedissen hier (we zitten in een natuurgebied) zal zij er wel een dag- en nachttaak aan hebben om de hagedissenpopulatie enigzins te verminderen. Het is echt dweilen met de kraan open. One down, 2.000.000 to go.
Gisteravond zaten we lekker op het terras van ons appartement wat bij te komen van de vermoeiende dag, toen Dirk hard rennend langskwam en ons iets toeschreeuwde. Door zijn zwaar Belgisch accent met Antilliaanse tongval konden we niet goed verstaan wat hij bedoelde, maar binnen enkele seconden voelden we het. Een stortbui en de ramen van de auto stonden nog open. Als een speer naar de auto gelopen en de kap en ramen gesloten. Drijfnat kwam ik weer binnen, maar toen was de regen alweer afgelopen. Al die moeite voor niets want de meeste regen lag toch al in de auto. Raampjes weer open en een half uur later was alles weer droog. Makkelijk die regen op Curacao.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten