Hoestdrank

.
Sinds het puinruimen en het storten van het diabaas twee weken geleden heeft mijn vrouw stoflongen. Waarom zij wel en ik niet dat zal wel met natuurlijke selectie te maken hebben. In ieder geval hoest zij als een oud schaap haar longen, en niet alleen haar longen, uit haar bloesje. Nou heb ik daar persoonlijk geen moeite mee, want het zijn haar longen en ze mag ermee doen wat ze wil, maar 's nachts houdt zij niet alleen de poes maar ook mij uit mijn slaap en die ik toch na een dag hard werken ook hard nodig heb. Nu hebben we uit Nederland zoveel medicijnen meegenomen dat je er een halve container mee kunt vullen, maar tot nu toe heeft nog enkel medicijn geholpen.

Het ligt natuurlijk voor de hand om naar de Aloë Vera te grijpen. Deze plant heeft in Nederland een ongekende geneeskrachtige werking. Het zou helpen tegen huidaandoeningen, aambeien, piepende deuren en een slecht startende auto, maar op Curaçao blijkt deze plant alleen maar te helpen bij huidverbrandingen. Ze zijn hier wat nuchterder qua kruiden en ze gaan er vanuit dat elke plant, boom of struik een specifieke kwaal kan verlichten. Dus voor ons geen Aloë Vera tegen de hoest, maar als verse makamba's hebben wij nog onvoldoende kennis van de werking van de vele kruiden op dit eiland om zelf maar wat kruiden in de bush te gaan scoren. En om nou voor elke hoestbui gelijk naar het kruidenvrouwtje Dinah Veris te stappen is ook een beetje overdreven. Dan kan je net zo goed naar een huisarts gaan.

Gelukkig hebben we Palucio, onze klusjesman en volgens ingewijden ook onbezoldigd medicijnman. Zonder aarzelen en uitgebreid inwendig onderzoek wist hij gelijk wat mijn vrouw moest hebben. De bladeren van een bepaalde boom die bij Hans, de blanke Antilliaan in de tuin stond. Voor Jiskefet-fans: Hans is precies Oboema de blanke neger, maar dan kaal. Even van de bladeren thee laten trekken en je bent binnen enkele uren weer het baasje. Zijn broer lag al een maand op sterven en dezelfde thee heeft hem er weer bovenop geholpen, dus een hoestje mag toch een peulenschil voor dit geneesmiddel zijn.

Na het werk zijn we langs Hans gegaan, maar de boom was dood en dus geen bladeren. Bij een dergelijke mededeling bekruipt mij een vreemd gevoel, want waaraan zou de boom zijn doodgegaan. Een boom sterft zelden een natuurlijke dood, dus waaraan zou hij ziek zijn geworden en was er geen andere struik of boom die hiertegen een middeltje had of bestaat er misschien geen bomenliefde. Ook was er in de verste verte geen enkele boom meer te vinden, wat ik nogal vreemd vind, vooral als het zo'n krachtig middel is, maar het kan ook zijn dat de boom door zijn eigen succes is uitgeroeid.

Kortom we moesten in de alternatieven duiken en dat is voor een Antilliaan geen probleem. Hans ging met Palucio de kanoek in en kwam niet veel later met een boeketje kruiden de struiken uit. Hij had er zelfs nog een naam voor, al is mij die ontschoten, want dit zooitje ongeregeld mocht echt geen naam hebben. De bladeren waren niet zo krachtig als van de boom, maar een hoesbui moet hiermee als sneeuw voor de zon verdwijnen. Sneeuw? Hoe weten zij wat sneeuw is, maar dit terzijde. Net als bij de boombladeren moesten wij van deze bladeren thee zetten en een kopje zou voldoende zijn. Voordat ik wegging riep Hans mij nog wel achterna, dat zwemmen bij zonsondergang eigenlijk veel beter was dan al die medicijnen, want daar kreeg je toch maar bijwerkingen van. Dat gaf niet veel vertrouwen in de werking van de kruiden, maar we zijn aspirant-Antillianen, dus gaan we alles proberen.

Thuis aangekomen met de inmiddels verwelkte bladeren hebben we gelijk een grote pot thee gezet. Even laten trekken, in het kopje, schepje suiker erin en mijn vrouw nam haar eerste slok. Aandachtig keek ik naar haar reactie en stond met mijn autosleutels klaar om bij eventuele stuiptrekkingen direct naar het ziekenhuis te rijden, maar toen ze de slok thee doorgeslikt had, was het enige wat ze zei: "Lekker, een beetje vreemde smaak, citroen of pepermunt, maar niet vies" en dronk zonder problemen het hele kopje leeg. Gerustgesteld ging ik zitten en begon te mijmeren over het opzetten van een enorm kruidenexportbedrijf tegen hoestbuien, maar toen stond mijn vrouw plotseling op en kreeg een geweldige hoestbui, die minutenlang aanhield. Morgen toch maar eens de Aloe Vera proberen.
.