.
Vrijdag is de dag dat wij de bouwvakkers trakteren op het middagmaal, dus ook deze vrijdag was het weer raak. Om de verandering eens te doorbreken gingen we zelf maar eens voor de jongens koken, want die afhaalchinees die kennen we nu wel. Gisteravond nog even op ons gemak wat boodschappen gedaan en vanochtend achter de pannen. Nou dat viel even tegen, want voor 10 noeste arbeiders en 2 toeristen koken heb je grote pannen nodig en die heeft een 2-persoons appartementje niet. Gelukkig kon Gerlinde uit haar enorme voorraad veel te grote pannen putten en waren wij weer gered.
We hadden ruim 3 kilo vlees en kip en toen Dirk hoorde van mijn culinaire escapades, bracht hij gelijk minstens 2 kilo mula die hij onlangs gevangen had. Let er wel op dat de klemtoon op de "a" is en niet op de "u", want anders had Dirk een ezel gevangen en die groeien niet in zee. Voor de onoplettende lezers van mijn weblog: Dirk en Gerlinde zijn de altijd behulpzame eigenaren van het appartementencomplex Jan Kok Lodges. Dat ze het goed doen bewijst wel hun uitzonderlijke hoge score van 9.7 (!) op websites die appartementen op Curacao beoordelen. Indien u, ondanks mijn ervaringen op deze weblog, toch van plan bent om naar Curacao te komen, dan zijn de Jan-Kok Lodges een echte aanrader.
Maar goed, wij dus 2 kilo rijst in de pan, nog een kilo groente aan de kook brengen en het vlees in gedeeltes bakken. Gelukkig heb je hier niet het probleem dat iets koud wordt als je het niet op het vuur laat staan. Gewoon in de zon zetten en het suddert lekker door. We waren om 11 uur begonnen en zaten om 12 uur in de auto om het eten naar de bouw te brengen. Edsel belde precies om 12 uur op om te vragen waar wij bleven, maar we konden hem melden dat ze al klaar konden gaan zitten.
Toen we al het eten (minstens 8 kilo!) op een provisorische tafel hadden neer gezet, konden we naar Nederlandse maatstaven niets anders constateren dan dat de helft over zou blijven. Echter nadat er 4 werknemers hadden opgeschept (ik wist niet dat er zoveel op een bord kon) begon ik al te vrezen dat we te kort hadden en dat we nog een portie moesten gaan maken. Gelukkig waren de eerste opscheppers de grootste eters en toen de laatste had opgeschept was alles, maar dan ook alles leeg. Zelf hadden we niets om te eten, maar dat mocht de pret niet drukken. Nu maar hopen dat ze maandag weer gezond op het werk komen.
.
Vrijdag is de dag dat wij de bouwvakkers trakteren op het middagmaal, dus ook deze vrijdag was het weer raak. Om de verandering eens te doorbreken gingen we zelf maar eens voor de jongens koken, want die afhaalchinees die kennen we nu wel. Gisteravond nog even op ons gemak wat boodschappen gedaan en vanochtend achter de pannen. Nou dat viel even tegen, want voor 10 noeste arbeiders en 2 toeristen koken heb je grote pannen nodig en die heeft een 2-persoons appartementje niet. Gelukkig kon Gerlinde uit haar enorme voorraad veel te grote pannen putten en waren wij weer gered.
We hadden ruim 3 kilo vlees en kip en toen Dirk hoorde van mijn culinaire escapades, bracht hij gelijk minstens 2 kilo mula die hij onlangs gevangen had. Let er wel op dat de klemtoon op de "a" is en niet op de "u", want anders had Dirk een ezel gevangen en die groeien niet in zee. Voor de onoplettende lezers van mijn weblog: Dirk en Gerlinde zijn de altijd behulpzame eigenaren van het appartementencomplex Jan Kok Lodges. Dat ze het goed doen bewijst wel hun uitzonderlijke hoge score van 9.7 (!) op websites die appartementen op Curacao beoordelen. Indien u, ondanks mijn ervaringen op deze weblog, toch van plan bent om naar Curacao te komen, dan zijn de Jan-Kok Lodges een echte aanrader.
Maar goed, wij dus 2 kilo rijst in de pan, nog een kilo groente aan de kook brengen en het vlees in gedeeltes bakken. Gelukkig heb je hier niet het probleem dat iets koud wordt als je het niet op het vuur laat staan. Gewoon in de zon zetten en het suddert lekker door. We waren om 11 uur begonnen en zaten om 12 uur in de auto om het eten naar de bouw te brengen. Edsel belde precies om 12 uur op om te vragen waar wij bleven, maar we konden hem melden dat ze al klaar konden gaan zitten.
Toen we al het eten (minstens 8 kilo!) op een provisorische tafel hadden neer gezet, konden we naar Nederlandse maatstaven niets anders constateren dan dat de helft over zou blijven. Echter nadat er 4 werknemers hadden opgeschept (ik wist niet dat er zoveel op een bord kon) begon ik al te vrezen dat we te kort hadden en dat we nog een portie moesten gaan maken. Gelukkig waren de eerste opscheppers de grootste eters en toen de laatste had opgeschept was alles, maar dan ook alles leeg. Zelf hadden we niets om te eten, maar dat mocht de pret niet drukken. Nu maar hopen dat ze maandag weer gezond op het werk komen.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten